17 Haziran 2019 Pazartesi

*BUSELERİNDİR AYDINLIĞIM

Günler kimi zaman vakitsiz kovaladı geceleri
sensiz olan her damla haramken, vardı aslında ümitleri

karamsar geçen geceler acılarını senle örtüştürmüş
yokluğun haramken geceye dermanı sende görmüş

gülüşün ,geceye ışık olmuş yokluğun ise karanlık
geç kalınmış sözler ile ötesinde var mı aydınlık

solan bir tutam aşktan kopan yapraklar
elimden bir bir uçarken ,gelmez oldu çareler

inandırılmış kalpler, adanmış güzel yüzler
sahte gülüşler ,ardından maskeler bir bir düşer

ne gelir, ne gider anlamazsın; kendini aşık sanarsın
olmayan kalpte ne diye çare ararsın

oysa yakındı sana sevgi ya çok baktın yada hiç
uzaklarda görünmez ,yakınlar ise kör eder gözlerini

öyle akla gelmez yerler var ki kalbinin kuytularından
girmeye korkar karanlık dan aydınlığa çevirmeden

oysa göz önünde keşfedilmeyi bekleyen o kalpler...
konacak veya yaşayacak bir çatı ararlar

bulduğun zaman aslında karanlığın güneş olur aniden
buseler sarar yüzünü ,kalıp tutmuş kalpler çözünür birden

buseler çiçek açmış güle benzerken
deniz ise ufuklarında kaybolan geçmişe döner

geçmiş siler izlerini açılmış sevgi damlalarıyla
bulmuştur gönül çaresini, buseler de

buseler sadece unutturmaz yokluğunu
çatıların kırıkları kendiliğinden toparlanırken

bir kaç cümlede anlatır dil üzmez kendini
çaresi büzülmüş kağıt arasında sır gibi

kalem tutmaz ele yanaşır mı sanki
kelimeler sığmaz taşarken anlamsız duyguların

tarifi hece hece sensin sanki
buseler  ardında kaybolan beni
çek çıkar aydınlığına sarhoş bedenimi

..



                                                  
                                               _BRC_ TARAFINDAN
                                                     YAZILMIŞTIR